Geçmişte “askerlik yapmayana kız verilmez!” baskısı ve daimi bir iş tutabilme ihtiyacı gençleri bir an önce askere gitmek zorunda bırakırdı. Dünya gibi Türkiye de değişip dönüştükçe gençlerin ve toplumun askerliğe bakış açısı da değişti. Eğitim seviyesi arttıkça, ekonomik şartlar değiştikçe askere gitme yaşı yükseldi ve pek çokları için askerlik ciddi bir problem haline geldi. Dönem dönem o kadar çok bakaya ve asker kaçağı birikiyordu ki devlet bu birikimi eritmek için bedelli askerlik gibi farklı adımlar attı ancak bu adımlar hep keyfi oldu. Bu konuda bir iki parti hariç hemen hiçbir siyasi partinin geçmişten bu güne tutarlı bir çizgisi yok. Bedelli isteğini desteklemek de karşı çıkmak da tamamen konjonktürel bir durum ve seçmen kitlesinin tutumu da çok farklı değil. *** Kimse çocuğu için gösterdiği hassasiyeti başkalarınınki için göstermiyor. Herkes “oğlum askerde rahat etsin” diye çabalayıp, tüm aile ve sosyal çevresini kullanırken bedelli askerliğe en çok itiraz bu bedeli ödeyemeyeceklerden değil başka kesimlerden yükseliyor. Halbuki bu sorun hamaset yapılarak çözülemeyecek kadar önemli ve konuya ‘Gençler neden askere gitmek istemiyor?’ noktasından bakmak gerekiyor. Kimisi erken yaşta evlendiği ya da ailesine bakmak zorunda olduğu ve askere gitmesi durumunda ailesinin yaşayacağı sıkıntılardan dolayı istemiyor.