Kin, nefret, ihtiras gibi duygular “aklı” baştan uzaklaştırır…
Olmadık yerlere hapseder!..
İnsan, tecrübelerinden istifadeyle geleceğe dair “plânlar” kurabilen yegâne canlıdır.
Diğer canlılar, “tecrübeleri değerlendirerek geleceğe bakma” yeteneğinden mahrumdurlar.
Sadece basit ödül-ceza-koşullandırma sistemlerine göre davranış sergilerler.
“İdrak”, yalnızca “insan”dan beklenir ve zamanla gelişen bir ruh/zihin durumunu ifade eder.