İlk gençlik yıllarımda, maç işlerine pek meraklıydım.
“Gönül verdiğim” (!!!) takımın hemen bütün maçlarına gitmeye ve desteklemeye gayret ederdim.
Sonra…
Allah’a şükürler olsun uyandım…
“Sektör”ün, enerjimizi bu tür yerlere kanalize etmek suretiyle bizi nasıl “keklediğini” idrak ettiğim andan itibaren bu işlerden uzak kalmaya çabaladım.
Son otuz sene içinde en fazla 5 kez maça gitmişimdir, “bedava” tarafından denk geldi diye…