İlginç bir gazeteci Mehmet Özmen, çok iyi bir gazeteci ama bu devirde iyi gazeteci olmak marifet değil…
İş, “yağdanlık” olabilmekte.
Öyle fazla gayret sarf etmeye, risk almaya filan gerek yok; dayarsın sırtını bir yere, birine; sağlam maaş, özel şoför, sekreter…
Lüküs hayat!.
“Ne güzel şey, oh ne rahat,
Lüküs hayat, lüküs hayat!..
•
Mehmet Özmen, çile adamı.
Mesleğinin hastası.
Gazetecilik aslında hiç de rahat ettirecek bir meslek değildir, muhabirliğe stajyerlikten başlamayana gazeteci denmez; “pencere önünde değil, tarlada kızaran domates” gibi olmak gerek, lezzetlisi budur.
Başından nice hadise geçecek, dayak yeme noktasına geleceksin icabında…
Ve hatta yiyeceksin ve hatta defalarca!
Gazeteci dediğin, “Çekersen gebertirim!” tehdidi varsa, önce deklanşöre basar, sonra “nasıl kurtulacağını” düşünür.
Aksi takdirde “an”ı kaçırır, haberi kaçırır, sonrasında bir şey düşünmesine gerek kalmaz zaten!..