Fetö darbesine dair ilk kitabı hazırlamak bize nasip oldu.
Allah razı olsun, mekânını cennet eylesin,
Merhum Hasan Karakaya ağabeyimizin bolca adres gösterdiği Dostmodern DARBE adlı kitabımız, “15 Temmuz’un ardındaki ABD-İSRAİL ittifakının şifrelerini” veriyor.
Orada planın ana hatları, kaynağı yer almakta.
Piyasada kalmadı, elinizde varsa, açın ve planı görün…
Biz gördük, yazdık, söyledik ama “perdelendik!”
Böyle…
“FETÖ’nün” ele başlarını deşifre ettiğimizde üzerimize geliniyor, kimler geliyor şaşarsınız, kimler engelliyor inanamazsınız, kimler ne kanallardan nasıl “karartma” yapıyor, bir anlatsam küçük dilinizi yutarsınız!..
Bugüne kadar onbinlerce (abartmıyorum) onbinlerce habere imza atmışlığımız vardır, imzamız olmadan yayımlanan da en az bunun yarısı kadardır, bunların kahir ekseriyeti özel haberdir, her beş yazımızdan en az birinin de özel haber niteliği taşıdığı malûmdur.
Bunca yıl “yalan”a bulaşmadıysak, Cenab-ı Allah’ın ihsanıdır.
Fazla pimpiriklilik, bir malzemeyi alır, icabında bayatlayana kadar bekletirim; bu yüzden haber atladığım çok olmuştur ama şükürler olsun yalan habere imza atmışlığım olmamıştır.
Benle çalışan muhabir arkadaşlarımız kimi vakit bundan dolayı “şikayetçi” olmuşlardır, yani, muhabir haberini yapıyor ama senden bir türlü geçmiyor!
Acele eden ecele gidermiş, ben her gelen malzemenin yalan olduğunu düşünür, kaynaklarıma ne kadar güvenirsem güveneyim, “onların da insan olduğunu” gözden kaçırmamaya çalışırım.
Kimseye iftira atmışlığım yoktur; şu FETÖ’ye gelince…
Üç adet “hafiften övgü” yazım var tespit edilmiş, 2004 ve 2012 yıllarında, o karmaşık dönemlerde, FETÖ’cüler uçaklarda baş konuk iken.
70 bin yazıdan üçünde “sakatlık” var, performans fena değil ama…
Hatalarımdan dolayı Allah affetsin.
Tabii, bulunduğum yerlerde çok Fetö temizliği yaptım, temizlediklerimden bazıları şu anda “yargı” takibinde, dahası da gelecek, şükürler olsun, üç yazının kefareti yok değil.
Bir de, 2000 yılındaki “ABD’nın ılımlı halife adayı Fetullah!” yazı dizim, bu gazetede yayımlandı, onlar da çok önemli, zaten o günden sonra üç adet “övgü” yazısı da kaleme almış olmama rağmen heriflerin kininden kurtulamadım.
Ya da…
Heriflere bir türlü ısınamıyordum, yurtdışı programlarında el üstünde tutulurlardı, ben onlarla takışırdım.
Bana tezgâh kurdular, devre dışına ittirdiler, bütün foyaları ortaya çıktı ama bizden de çok şeyler gitti.
Yaşlandık!..
Fetullah takımının medyadaki “temsilcisi”, M.Ü., iki sene evvel bir araya geldiği bir “meslektaşımıza” demiş ki, “Bu Serdar’ı hiç sevmem, hiç sevmedim, sevmedik, ama dürüst herif!.. Bize hep mesafeli oldu, bizim sayemizde müdür, yönetmen, temsilci, yazar olanlar ise şimdi bize düşman! Ben buna kızıyorum!”
M.Ü., o vakitler çok etkiliydi, “uçak listeleri”nde bile etkiliydi, Bülent Arınç da zamanın TRT’sinden sorumluydu, ne muhabbet!..
Bülent Arınç döneminde TRT Haber’e hiç çıkartılmadım, Ahmet Böken ekibindeydi kontrol ve bu oğlan “Serdar’a kesinlikle yasak!” dedi.
O günlerde bir başkası, Zaman gazetesinin manşetindeydi, “Böyyük gazeteci!”, neyse!..
Hemen kaş kaldırmayın,
Kendimi anlatıyor değilim,
derdim başka.
Derdim, belki bu kardeşiniz de bir şeyler biliyordur, belki ona da kulak vermekte fayda vardır mesajını vermek.
Ve şöyle devam etmek:
Biz sadece FETÖ’cülerle kapışmadık tabii, bir de “İstiklal Mahkemeleri” zihniyetiyle kavgamız var ki, o da çok yaman.
Bu ikisi FETÖ ile “ÖTE”ki kardeş aslında, zihniyetleri neredeyse bir…
İkisi de bağnaz, ikisinde de “içtihat kapısı” kapalı, ikisinin de birer başı var ve ikisi de o başlarına “Yalnız O’na kulluk ederiz, yalnız O’ndan yardım dileriz” ölçüsünde tapıyorlar!..
Putçulukları aynı, putları farklı!..
Kaynakları aynı, terimleri farklı!..
Ruhları aynı, yöntemleri farklı!..
Bağlantıları aynı, etiketleri farklı!..
•
Demem o ki…