Nüfusun önemli bölümünde ona karşı sevgi kaldı mı bilemesem de benim tutkuyla sevmeyi sürdüreceğim laik cumhuriyetimizin 100'üncü yılına yaklaşıyoruz. Bizlere insani olan, modern olan her koşulu sağlama potansiyeli bulunan laik cumhuriyeti ortadan kaldırmak isteyenlerin başarı umudu cumhuriyetin ikinci 100 yıla kalmış durumda. Gerçi yıkım süreci çoktan başladı da bunun tamamlanması umudu ikinci 100 yıla sarktı. Anlayacağınız bir dizi 100. yıl kutlamaları bulunuyor. İnsanlar hayatta durdukları yere göre hangi 100 yılı daha coşkuyla kutlayacaklarına karar veriyorlar. Benim birinci 100 yılımıza yönelik müteşekkir tavrım belli de, ikinci 100 yılımızda da laik cumhuriyetimizin kökenleri sağlamlaşacağı umudumu hala daha taşıdığımdan ikinci 100 yılı da coşkuyla bekliyorum. Tabii bu arada ikinci yüzyılı birinci yüzyılın kazanımlarını geri götürerek ve iktidarı laik modernizmden vazgeçmek yönünde kullanacakların tekrardan güçlenmesi endişem de sürüyor ama bu endişe konusunda şu anda yapacak bir şey bulunmuyor. Bu ülkede biraz moderni yaşamaya çalışmak laik ve demokrat olmaya uğraşmak sürekli bir endişe içinde yaşamayı da gerektiriyor olabilir. Bu arada ben bir başka 100'üncü yüzyıl...