Türkiye’nin geleceğini güzel yapabilecek tek yol; modern,
çağdaş, seküler, özgürlükçü ve Müslüman bir ülke
olarak demokrasisini var etmektir.
Türkiye’de, bu saydığım öğeler arasında dengeli ilişkiler olan ve
bunu sürdüren bir demokrasi mümkündür. Bu öğeler arası dengeyi bir
şekilde ister sekülerlik ister Müslümanlık lehine bozan her girişim
sonucunda Türkiye demokrasisinin hassas dengeleri bozulur ve kriz
çıkar.
Seçim sonunda çıkan tablo, bu bozulmuş olan dengeleri tekrardan
oluşturma arzusudur.
AKP, iktidara ilk geldiği dönemde Türkiye demokrasisinin öğeleri
arasında sekülerlik lehine bozulmuş olan dengeleri Müslümanlık
öğesine ağırlık vererek düzeltmeye girişti. Bunu bir süre başardı
da. Bu dönem onun gerçekten yükseldiği ve toplumdaki solcu, liberal
ve dinsiz insanlardan da destek aldığı dönemdir.
Ancak sonra yeni kurulan hassas denge tekrar bu defa Müslümanlık
öğesine ağırlık verilerek bozuldu. Öyle bir bozuldu ki toplumda her
ilişki, her kurumsal yapı bozulmaya başladı.
Seçmenler, oylarıyla “Bizim hayatımızdaki dengeleri tekrardan
kurun” mesajını verdi siyasetçilere.
Türkiye, dünyada ilk ve tek Müslüman demokrasi olma potansiyeline
sahip, bu yüzden de büyük ve önemli olan bir ülkedir.
Atatürk’ün çerçevesini oluşturduğu bu sistem, ancak kendi
demokrasisinin içindeki o öğeler arasında daima dengeyi sağlamayı
başarmasıyla mümkündür.
Bu dengeyi aslında sağlamak da o kadar zor değildir, çünkü bunu
isteyen ağırlıklı bir nüfus var Türkiye’de. Bizler dengelerimiz
siyaset tarafından bozulmadığı takdirde gündelik yaşamlarımızda,
hayat tarzlarımızda zaten o dengeleri içgüdüsel olarak
oluşturduk.