Evli bir erkek olarak günde sadece 20 dakikam huzurlu geçiyor.Uyandıktan sonra güne hazırlanıyorum sonra da günün ilk kahvesini demliyorum. Onu masama taşıdığımda ise 20 dakikam dolmuş oluyor.Bütün bu hazırlıklar sürerken Rana uyuduğundan huzurluyum.Ama tam masama oturup, kahvemi yudumlarken gazetelere göz atacakken o uyanıyor ve gün tekrar normale dönüyor.İlk önce "Haydi bana da bir kahve hazırla" diyor. Günün içinde daha sonra söyleyeceklerinin en normal olanı bundan ibaret. Normallik o anda noktalanıyor.Tabii ki deyip mutfağa doğru giderken arkamdan sesleniyor: "Kahvemle gelirken bir de çamaşır makinesinin oraya git ve kurutucuyu...