Hafta sonu gelince kendime Washington sarmalının dışına
çıkma izni veriyorum.
Diyebilirim ki hafta sonlarında kendi
kuruluş ayarlarıma dönüyorum.Popüler kültürü,
magazini, mizahı düşünüp bu konularda yazılar hayal
edebiliyorum.
Özellikle mizah konusunda aklıma gelip de yazmayı ertelediğim
yazılarla Savaş ve
Barış boyutunda bir kitap rahatlıkla
oluşur.
Benim yaşımda projelerin ileriye ertelenmesi riskinin gayet
tabii ki farkındayım ama öğrenmek, anlamak için
yıllarımı vermiş olduğum Washington gelişmelerine karşı da bir
sorumluluk hissettiğimden bu erteleme riskini
şimdilik alıyorum.
Böyle projeleri düşünmek bile hafta sonumu güzel kılmaya
yetebiliyor. Hafta içindeki karanlık iç sıkıcı dünyanın dışına
biraz olsun çıkabiliyorum.
Bu hafta sonunu çok daha güzel ve gülümsetici kılan bir
başka şey de var.
Elimde son zamanlarda en fazla keyif aldığım kitaplardan bir
tanesi bulunuyor.
Çoğu sayfasını birkaç kez dikkatli okumak ihtiyacı
hissediyorum.
Satır altlarını çiziyor ve notlar alıyorum.