Orta Çağ'da toplumlara hakim olan dil bir monolog diliydi. Monolog tanımı gereği tek yönlü, diyaloğa, fikir tartışmasına izin vermeyen bir dildi. Orta Çağlar'da toplumun dili yönetici sınıfların ve dini otoritelerin kontrolü altındaydı. Bu sınıf ve zümrelerden gelen monoloğu toplumun yönetilen sınıflarının tartışmadan kabul etmesi ve karşılık vermeden denileni dinlemesi bekleniyordu. Mikhail Bakhtin romanın sosyolojisini incelediği 'Karnavaldan Romana' adlı çok önemli çalışmasında Orta Çağlar'da bu otoriter yapının sadece her toplumda yılda bir ya da iki kez düzenlenen karnavallarda yıkıldığını tespit eder.