Tarihi süreç içinde toplumların sosyal ve kültürel yapılarını dönüştürerek otaya çıkmış olan kapitalist sistem ancak kurumsal yapılarını güçlü kurduğu takdirde ayakta kalabileceğini oldukça erken (19'uncu yüzyıl sonu ve 20'nci yüzyıl başı gibi) anladı. Kapitalist üretim biçimi kendi doğal iç işleyişi içinde bir zayıfı temizleyerek güçlüyü ayakta tutma mekanizmasına sahipti. Bu da dönemsel krizler ve bu kriz süreci içinde eskimiş, yıpranmış yapıların tasfiye edildikten sonra sistemin eskisinden daha güçlü bir şekilde devam etmesi mekanizmasıydı.