EKMEĞİNİ paylaştığımız, çocuklarımıza ortak güvenli yaşam sağlama sorumluluğu altında olduğumuz, kültürünü, değerlerini, acılarını, sevinçlerini paylaştığımız bu vatanın geleceğini tehdit eden haber, teröristlerin saldırıları değildi. Güneydoğu Bölgesi’ne İstanbul’dan gitmesi gereken otobüslerin saldırı tehlikesiyle kalkamamasıydı.
İnsani düzeyde dış ve iç tehlikeleri yüzlerce yıldır karşılayabilmiş, bunu yaparken de gündelik kardeşliğini bozmamış, her şeye rağmen soğukkanlılığını ve kardeşliğini bozmamış bu ülkenin, bu ortak vatanımızın asıl geleceğini karartacak, o geleceği çocuklarımızın elinden çalacak gelişme, teröristin silahlı saldırısı değil, bu otobüsler içinde ekmek parası için, ailesini ziyaret için veya bir evliliğin temelini atmak için o bölgeye gidecek insanlara saldırabileceklerin de çıkmasıdır.
Terörist aslında önemli değil onun yaptıkları ve yapabileceğinin çapı ve sınırları bellidir. En fazla canımızı yakar, ama onun asıl amacı bizi bize düşürmek, kardeşliğimizi, gündelik yaşam içindeki yılların stres testlerinden geçmiş uyumumuzu bozmaktır. Terörist ancak bu olduğu zaman zafer kazanmış olur yoksa silahla, kalleş pusularla kazanacağı bir şey yoktur; dediğim gibi sadece canımızı yakar.