Babama telefon açtım. Selam ve sevgi konuşmalarından sonra aklımda olan esas soruyu sordum. "Baba durmadan evde kapalı oldukları için hareketsiz kaldıklarından şikayet edenler hakkında ne düşünüyorsun" deyince. Telefonda uzun süren sessizlik oldu.Babamın Ankara'da evindeki durumunu hayal edebiliyordum. Eğer 'hareketsiz kalamayanlar' gibi özel nefret ettiği bir insan grubunu aklına getirmişse o sessizce aniden duvarda bir noktaya sabit bakmaya başlar çünkü o anda nefretine konsantre olmuş ve bu tür insanlardan en güzel kurtulma yollarını düşünmektedir.Eğer bana nefret etmediği insan grubu hangisi diye soracak olursanız bildiğim kadarıyla...