Uzunca bir süredir Washington'a gitmiyorum.Şehrin boğucu havasından bıkmışım. Kağıt üzerinde kalmaya mahkum projeleriyle, binlerce kilometre uzaktaki milyonlarca insanın hayatıyla oynamayı bir şey sanan kötü kalpli insanların hepsinden usandım. İlkesiz, felsefesiz, sadece çıkarları için dünyayla oyunlar oynamayı marifet sayan insanlar artık midemi bulandırıyor.Makul hiç bir karşı argümanı dinlemeyen, sadece kendi tekrarladığı ilkesizlikleri dinlemekten hoşlanan insanların bu korkunç oyun dünyasını gerçekten de anlamaya çalışmak istemiyorum. * Evet Washington temelde orta yaşlı bazı adamların çocuk gibi oyunlar oynadığı bir alemdir esasında.Sadece bu orta yaşlı insanların oynadığı oyunda yüzbinlerce insanın hayatı kolay harcanacak birer piyon gibi görülür.Bunların kağıt üzerinde kalmaya mahkum olduğunu gördüğüm ilk günden bu yana bildiğim Kürt devleti projesini oluşturup basına gösteren Pentagon'un eski görevlisi ortada hala palyaço gibi dolaşıyor. Bu defa da Evanjelik dostlarının yanına yamanmış hala bizlerle oyun oynamaya uğraşıyor.Bu insanlardan artık bilgi almaya çalışmanın bir anlamı olmadığını alsam da bunu yalan içeriklerinden dolayı yazmayacağımı bildiğimden artık Washington'a 'adios' demiş durumdayım.