Nerede kalmıştık dün? Ne demiştik? “Demek ki çukur ve hendek kazıp devletle savaşmaktan başka bir meziyeti olmadığı anlaşılan HDP ve uzantıları bu çağ dışı mücadeleleriyle o kadar yıldırmış ki Kürt halkını... O kadar bıktırmış, lanet ettirmiş ki... PKK tehditleri, korkusu dahi kesememiş önlerini ve azımsanmayacak bir oran sandığa gidip başkanlığa EVET demiştir.”
Dün yayınladığım tabloya bakın lütfen...
Mesela Ağrı... Kim vardı orada milletvekili?
Kürt halkının Rosa Luxemburg’u olarak görülen Leyla Zana.
Belediye başkanı kimdi? Beyaz güvercin Sırrı Sakık.
İki isim de o cephenin en naif ve en barışçıl ismi değil mi?
HDP İÇİN HEZİMET
Düşünün onlar bile tutamamış Ağrılı Kürtleri HDP potasında.
Kaçak vermiş...
Hem de büyük kaçak.
7 Haziran’da 16.6 olan AK Parti, 1 Kasım’da 27.7’ye çıkmış, referandumda ise oran neredeyse iki katına yükselmiş. Tüm şehirlerde durum hemen hemen aynı.
O bölgenin siyaseti açısından merkez kabul edilen ve yoğun Kürt nüfusunun yaşandığı Diyarbakır’da da gözle görülür bir kayma var ve bu HDP için büyük hezimettir bana göre.
Umuyorum ki bu okkalı tokat bugüne kadar kendilerini Kürt siyasal hareketinin yegâne temsilcisi olarak gören HDP’li siyasilerin aklını başına getirir.
Bir terör örgütüne sırtını yaslayarak, onlardan talimat alarak legal siyasette başarılı olunamayacağını, yola bu şekilde devam edilemeyeceğini bir zahmet anlarlar.
Gelelim şimdi referandum üzerinden çıkarılacak ikinci sonuca! Onlar da farkında mı bilemiyorum; hiç kusura bakmasınlar ama sandıktan çıkan % 51.4’lük “Evet”te MHP seçmeninin katkısı kendi oy oranının çok altındadır.
NEDEN DÜŞTÜ?
Karnımdan konuşmadığımı, farazi sallamadığımı ispat için iyi bildiğim bir şehirden, Kırşehir’den örnek vermek istiyorum değerli okurlarım.
Daha önceki 2 seçimde bu ili ziyaret etmiş ve seçmen profilini de pek bir güzel analiz etme fırsatı yakalamıştım.