23 Kasım 2012 tarihinde kaleme aldığımız “Taş Konuştu!” başlıklı yazımızda da belirttiğimiz tespitlerle birlikte, 50 yıla dayanan; dini-siyasi-ictimai tecrübe ve okumalarımızın neticesi gözyaşlarımla yazıyorum ki; ‘’çaresizlik ve derin bir kederdir!’’
Nasıl kederlenmeyelim ve izlediklerimiz karşısında nasıl kendimizi çaresiz hissetmeyelim ki?
106 yıldır fiili işgalin, 75 yıldır da siyonist kahpe işgalcinin zulmü altında inim inim inleyen, feryat eden, aç kalan, çaresiz bırakılan ve terkedilen kardeşlerimiz, Ümmetin yüzakları Filistinli annelerimiz, bacılarımız, çocuklar, beli iki büklüm olmuş kocamış yaşlılara karşı mahçubuz, başımız önde ve utanarak onlardan helallik dileniyoruz!
Yine bombalanıyorlar!
Yine katlediliyorlar!