"Ailene bir mesajın var mı" diye soruyor muhabir, Mehmetçiğe...
"Beklemesinler..." diyor yüzünde gamdan, kederden bir damla eser yok, ''beklemesinler'' diyor gülümseyerek, siması bir gül bahçesi. Ayağa kalkıp doğruluyor sonra. Zannediyorsunuz ki; bir dağ yürüyor...
Nasıl böyle oluyorlar, nasıl yüzleri böyle dolunay gibi hepsinin de... Kardeş gibiler. Kim benzetiyor Mehmetçiklerin yüzlerini böyle birbirine... Böyle aydınlık, böyle fedakar, böyle parlak bir sima. Onurlu alınları hep yükseklerde, mütebessim, mutahhar, gencecik, tutsa memleketi kaldırır, kim veriyor bu güzellikleri onlara, kim bağışlıyor, kim bahşediyor... Hepsi birer çınara benziyor, anne bana yaslan der gibi, babasını sırtına almış da taşıyor gibi. Allah korusun sizleri, kırk bir kere Maşa