“Ne kadar çok acı var” Bu cümleyle çizdiği dünya haritasında, rengine, diline, muhitine bakmadan tüm mazlumları aynı ülkenin çocukları, kardeşleri ilan eden bir şairdi o. Bahsettiği mazlumların ülkesi, hiçbir haritada yer almazdı aslında, kabul görmezdi. Kalplerimizden başka hiçbir yerde bulamazdık o güzel ülkeyi. Bu yüzden hayatın içindeki koşuşmalarımızı bırakıp, bir an için de olsa kalbimizi görmeyi teklif ederdi bize Cahit Bey. “İçinize sorun, içinize bakın” derdi. Çünkü şiir, dışarı çıkmadan evvel, kalpten yeşerendi.
Kalbe ve sevgiye güvenen hiç kimse yaşlanmaz. Cahit Zarifoğlu’nun tüm mısraları da bu yüzden hep genç kalacak, koşusu tamamlanmamış küheylanlar, uçuşu bitmemiş turnalar gibi, mısraları okundukç