Mesleklerin insan tabiatı üzerinde etkin gücü var der pek çok psikolog. Hukukçularda; berraklık tutkusu, tanımlama ve sınırları ölçme, netlik gayeciliği o kadar yerleşiyor ki zamanla, hayatı hak-hukuk mücadelesinden ibaret olarak görmeye başlıyoruz.
Hukukun muğlaklığa karşı verdiği tepki; şüphedir. Şüphecilikse, evet, insanı, gümbürtülü orkestrasıyla hayatın içinde çoğu kez ezdirmeyecek, sağ ve salim tutacak bir reflekstir. Amenna! Ama insanız ve karmaşık bir yapımız var, ünsiyet, empati, sevgi, fedakarlık, tolerans, tevekkül, sabır gibi saymakla bitmeyecek renklerimiz, nüanslarımız, kılcal seçeneklerimiz var...
Peki, suç ve ceza ikileminde nasıl bir adalet tartısı kuracağız, tüm bu ayrıntılar, kişisellikler deryasında? İşte nesnellik burada devreye girer, yani objektivizm, bizim hukuka eşitlik manasında güvencimizi sağlamlaştırır. Ama az önce de söylediğimiz gibi, her insanın kendine has bir hayat öyküsü, kişise