Bir sahnede duvardaki bir fotoğrafın buzlandığını fark ettim.
İçkiler zaten buzlu... Peki fotoğraf neyin nesi? Üşenmedim
‘buzlanmamış’ halini buldum. Mert (Cemal Hünal) reklam şirketinde
metin yazarı olarak çalışan Esra’yı (Sedef Avcı) bir iş davetine
götürüyor. Sonrasında evine bırakıyor. Fakat kapı duvar... Mecburen
kendi evinde ağırlamak zorunda kalıyor. Salonda Mert’in çektiği
fotoğraflar var. Bir tanesi, Esra’nın ilgisini çekiyor. Ona doğru
yaklaşıyor, tabii kamera da... Görüntü buzlu! Aslını
buldum ve izledim. Nargile içen insanlar... Nargile, bir
kültürdür.
Nargile içen insanlar fotoğrafı da bir kültürün vizörde şekil
bulmasıdır.
İçki, sigara yok, silah var!
‘Tütün mamullerini övme’ye girmez bir fotoğraftı. Bu kareyi gören,
bir nargile salonu bulayım diye sokağa mı fırlayacak? Bu buzlama
işinin toplumu ‘terbiye etme’nin ötesinde bir ‘yasaklama’ halinin
daha ağır bastığı kanaatindeyim.