GEÇEN gün bir arkadaşımın evinde tanıştığım İngiliz gazeteci, Trump ilk seçildiğinde ne düşündüğünü şöyle anlatmıştı: "Trump'ın beceriksizliğinin kötülüğünden daha ağır basacağına inandığımızdan başlangıçta çok kaygılanmadık." Aradan geçen 1.5 yıl içinde bu önermenin ikinci tarafının ne kadar doğru olduğu her vesileyle ortaya çıktı. Trump'ın tüm kompleksleri, hayata bakışındaki acımasızlık, sevgisizlik, empati yoksunluğu attığı her adımda kendini gösterdi. Son olarak ABD'ye kaçak girmiş olan ailelerde çocuklarla anne-babaların ayrılması, "küçük çocuk kampları" kurulması, annelerinden koparılmış çocukların her türlü istismara açık olarak çadırlarda tutulmaları, bu çadırların birinde yapılan kayıtların ülkede müthiş bir infial yaratması, başkanın tıyneti hakkında hiçbir şüpheye yer olmadığını bir kez daha gösterdi.