O söz Nazım Hikmet’in değil…
O söz Can Yücel’in değil…
O söz Orhan Veli’nin değil…
Örnekleri çoğaltabiliriz.
Son günlerde sosyal
medyada “o söz kimin” tartışması var:
Örneğin…
“O söz Nilgün Bodur’a değil Anne
Frank’a ait…”
Yazarı “çalıntı” yapmakla itham edenler sosyal medyada neler
yazmıyor:
“Uğur Mumcu’nun dediği gibi, bilgi sahibi olunmadan fikir sahibi
olunursa…”
İyi de o söz Konfüçyüs’e ait!
Köşe yazarı hayatın ilginç gelişmelerini sıralayıp ekliyor:
“Çinlerin dediği gibi, ilginç zamanlarda
yaşayasınız…”
Bu söz ABD’de pek meşhur; Robert F.
Kennedy’den Hillary Clinton’a kadar
kullanmayan kalmadı!
“Wikipedia Volunteer”/Vikipedi gönüllüleri bu tür
sözlerin kaynağını araştırdı. Onlara göre bu
uydurma “Çin laneti”
sözü 1950’de ortaya çıktı.
Johns Hopkins Üniversitesi bilgisayar
bilimcisi Gregory F. Sullivan, 2007’de bu
“Çin atasözünün” peşine düştü. Söz
uydurmaydı ve üstelik alıntı 1930 ve
1944’de kullanılmıştı. Makale yazdı: “Ünlü ‘Eski Çin
Laneti’ Gerçekten 1950 Yılında Uydurulan Bir Söz mü?”
Sonra…
“Garson O’Toole” takma adıyla özlü sözlerin
kaynağını araştırıp “Quote Investigator” (Söz
Dedektifi) isimli site kurdu! “Hemingway Didn’t Say
That” (O Laf Hemingway’in Değil) isimli kitap yazdı:
Yaptığı kimi düzeltmeler şöyle:
Steve Jobs’un bile Picasso’ya ait olduğunu söylediği lafın aslı Stravinsky’e ait.
– “Her büyük servetin arkasında bir suç vardır.”
Mario Puzo’nun “Baba”