Yine dün kimi gazete köşelerinde 12
Eylül 1980 darbesi methiyesi okuduk.
Bıkmıyorlar… Usanmıyorlar…
Israrla, “Turgut Özal devrimcidir” diye yazıyorlar.
O halde…
1973’de Şili’de… Sosyalist Allende Hükümeti’ni
deviren faşist Pinochet askeri darbesinin
Ekonomi, Kalkınma ve Yeniden Yapılanma Bakanı Fernando
Leniz de, Ekonomi ve Maliye
Bakanı Sergio de Castro, Maliye
Bakanı Jorge Cauas da, Ekonomi
Bakanı Pablo
Baraona da devrimci…
Rockefeller
bursuyla okuyup, Şikago Üniversitesi’nde Morton Friedman’ın
öğrencisi olup, neoliberalizmi inşa eden (Şili Merkez Bankası
Başkanı Alvaro Bardon gibi) “Chicago Boys” (Şikago Oğlanları) adı
verilen isimler kanlı diktatörlüğün ekonomi kurmaylığını yaptı…
Keza:
1976’da Arjantin’de… Halkçı Peron
Hükümeti’ni deviren faşist Videla askeri
darbesinin Ekonomi Bakanı Martinez de
Hoz da devrimci öyle mi? Merkez Bankası
Başkanı Adolfo Diz ve diğerleri Domingo Cavallo, Roque
Fernandez, Carlos Alfredo Rodriguez, Fernando de
Santibanes gibi ekonomi dümenindeki “Şikago
Oğlanları” devrimci öyle mi?
Demek…
Brezilya’daki askeri darbenin ekonomi kurmayı Paulo
Guedes, Meksika’daki Socrates
Rizzo, Francisco Gil
Diaz, Fernando Sanchez
Ugarte, Carlos Isoard veya
Peru, Kolombiya, Uruguay, Kosta Rika ve Panama’daki “Şikago
Oğlanları” devrimci!
Bunların ortak özellikleri şuydu:
Dünya Bankası ya
da IMF’de çalışmak…
Ve askeri darbe dönemlerinde ülke ekonomisini “yeniden
yapılandırma” adı altında küresel sermayeye
açmak.
Özal’ın bunlardan hiç farkı yoktu.
Ne “devrimcisi” ABD’nin “emir kulu” idi…