Hep istedim Silivri'deki Fethullahçı Terör Örgütü duruşmalarına gideyim. İçim kaldırmadı. Sanki kısasa kısas gibi. Öyle ya yalnız gazeteci değildim. Hem eşimden hem oğlumdan, çift dikiş taraftım. Oysa hiçbir aşamasında öyle düşünmedim.
Daha ünlü Beşiktaş Adliyesi'nde ilk tutuklanıp götürüldükleri sabah otobüsün ardından demiştim. “Atatürk hakkında da idam kararı verildi. Ama hiçbir zaman uygulanmadı. O kararın altında imzası olanlar mahkum oldu... Göreceksiniz...” Gazetelerde var. Anlamamışlar. Kocasını Atatürk'e benzetti diye yazmışlardı. Oysa biz “Atatürk gibi” düşünüyorduk.
Maddeyi anlıyorduk.
DOĞRU HEDEF DOĞRU SİYASET
2018'in Şubat'ında Ankara'da avukat arkadaşlar müdahil oldukları Sincan'daki Genelkurmay Çatı Davası'na gidiyorlardı. Hemen atladım arabaya.
Ankara 17. Ağır Ceza Mahkemesi. Fethullahçı Terör Örgütü’nün 15 Temmuz 2016’daki darbe girişimi sırasında Genelkurmay Başkanlığı’ndaki eylemlere katıldığı ileri sürülen 224 sanık yargılanıyor. (Aydınlık, Rüzgargülü, “Bu gözler Fetö'nün yargılanmasını da gördü”, 25 Şubat 2018. İnternette var, lütfen girip okuyunuz.)
İçinden dışından çok cezaevi gördük biliyorsunuz. Yıldırım Bölge, Mamak, Diyarbakır, Haymana, Tekirdağ, Silivri...
Daha öncekilere kıyasla Silivri bile bize “Hilton gibi” gelmişti...
Çünkü her girdiğimiz yerde doğru mücadeleye devam etmiştik.
Doğru hedef.
Doğru siyaset.
Doğru zemin ve örgüt.
Ve kazanımlarla çıktık.
Her seferinde karşı taraf geri adım attı.
Emperyalizmin her geri adımı Türkiye için ileri adımdır.