Hani geçen hafta demiştik ya Ankara’nın İstanbul’a dönüşünü severiz…
Yahya Kemal bu sözü söylemiş mi… neden söylemiş… rivayet çok…
Ama bizim için İstanbul yalnız doğup büyüdüğümüz… o eşsiz her sokak başında, her kapı tokmağında bile size sürpriz yapan birikimine, kültürüne, yaşanmışlığına, geçmişine âşık olduğumuz bir kent değildir.
Resmi olarak 15 milyon 655 bin 924 kişinin kalbinin attığı
yerdir. Türkiye’nin yüzde 18,63’ü… Buna bir de kayıtsızları
etkileyin…
1927’de 806.863,1935’te 883.599, 1950’de 1.166.477, 1975’te
3.904.588, 1985’te 5.842.985, 2000’de 10.018.735, 2015’te
14.657.434, 2022’de 15.907.951…
2023’te ilginç bir azalma var.
Elbette, tekrar ediyorum; sürekli, nerdeyse her gün gelen kayıtsız
yerli ve yabancı kayıtsızlar bu rakamlara dahil değil.
Varın siz hesaplayın.
O kadar kişinin sorumluluğu omuzlarımızda.
Ben de yeni öğrendim, askerlikte eskiden öyleymiş, doğrusu hâlâ
öyle mi bilmiyorum; “Nerelisin hemşerim” diye sormak yasakmış.
Arada ayrı gayrı olmasın diye.
Gel de şu ülkeye gönül verme!
Ne güzel incelikli geleneklerimiz var!