Nihat Bey: “Muhakemat’ın 21. sayfasında yer alan hatimede “haczetmesine de sebep olur.” Cümlesini nasıl anlamalıyız?”
Bediüzzaman Said Nursî, bahsettiğiniz Hatime’de bazı göreneklerimizi İlahî kurallarla tadil ediyor. Yani eleştirip doğrusunu gösteriyor. Cümleleri tek tek ele alalım:
İHSAN-I İLÂHÎ KİŞİYE YETER!
“İhsan-ı İlâhîden fazla ihsan, ihsan değildir.”1
Kişiyi şımartmayacak, şükrüne vesile olacak bir ihsanı Cenab-ı Hak yapıyor. Kişi şükrettikçe de Allah ihsanını artırıyor. Allah artırdıkça şükreden kul havalara girmiyor; şükrünü artırıyor. Oysa insanın ihsan-ı İlâhîden fazla ihsan ve iyilikleri ölçüsüzdür. Kişiyi şımartır. Su-i istimale kapı açar. Mesela bir anne sırf şefkatinden dolayı akil ve baliğ olmuş evladının oruç tutmasına –aman evladım açlığa dayanamazsın diyerek- engel olmamalı, sabah namazına şefkatle kaldırabilmeli. Aksi takdirde annenin şefkati, evladının ibadetlerine engel oluyorsa, böyle ihsan, ihsan ve iyilik değil, kötülüktür.
METHETMEK MÂNEN KATLETMEKTİR