İçimde sakin kalmamı sağlayan her şeyi serbest bırakıyorum
bugün. En çok da heyecanımı...
Bundan tam 34 yıl önce evlere ve iş yerlerine dağıttığım, sokakları
dolaşarak sattığım gazeteye yazar olarak geri dönmenin tarifsiz
heyecanını yaşıyorum.
Benim için "çaredir" Türkiye gazetesi...
Parasızlıktan dolayı eğitim hayatımı bitirmek üzereyken, imdadıma
Hızır gibi yetişen gazetenin adıdır.
O günlere dair anılar hafızamda hiç solmadı.
Vakit, günün son saatlerini gösterirken, koltuğumun altına
doldurduğum gazetelerle meyhane, kahvehane, restoran demeden önüme
gelen her kapıdan içeri girerdim.
"Gel bakalım" denildiğinde içeriye, "Çık ulan" dediklerinde
dışarıya doğru depar atarcasına koşardım.