Şiilikte durum farklıdır. Ayetullahlar daima siyasi iradeye meydan okuma gücüne, vakıflar yoluyla sağlam mali kaynaklara sahip oldular.
Osmanlı’da şahsiyetli ve dirayetli şeyhülislamlar padişahın yanlış emirlerini reddettiler, uyarıdan geri durmadılar. Ama şeyhülislam siyasi iradenin atamasıyla geldiği için, gitmeyi göze almadan bağımsız davranması kolay değildi.
Tarihte maalesef birçok ‘siyasi fetva’ örneği vardır.