Akdeniz’in en kalabalık adası ve İtalya’nın 20 bölgesinden biri olan Sicilya’yı bugün adımlayan bir gezgin, daha çok Ada’nın Hristiyan geçmişine ait detaylarla ve bolca turistik objeyle karşılaşacaktır. Ancak bakışlarını
detaylara yoğunlaştırdığında, karşısında bambaşka bir Sicilya kimliği de bulacaktır. Bu kimliğin belirtileri öyle gizli saklı değildir üstelik: Başkent Palermo’nun devasa katedralinin kapısında bir sütunun üzerinde Arapça yazılar şeklinde selamlar gezginleri. Zisa Sarayı’nın hemen yanındaki şapelin içinde, benzerlerine Kahire’de, Bağdat’ta veya Kudüs’te rastlayacağınız şık mukarnaslar görürsünüz. La Cuba Sarayı’nın çatı süslemelerinde Arapça Kûfî hatlar hâlâ okunur. Santa Maria Kilisesi’nde Kur’ân ayetlerine tesadüf etmek sürpriz değildir.
Uzun bayram tatilinden istifadeyle odaklandığım kitaplardan biri, William Granara’nın “Müslüman Sicilya’yı Anlatmak” (Ketebe Yayınları, İstanbul, 2024) adlı eseri oldu. Bekir Çelikcan’ın çevirisiyle yayınlanan kitap, Sicilya’da İslâm’a dair bugün de temaşa edilen bütün ayrıntılara dair çok başarılı bir panorama sunuyor. Böylece, 827’den 1090’lara kadar Mağrib ve Kuzey Afrika kökenli Müslüman hanedanların...