Hiç endişeniz olmasın, laiklikten vazgeçemezler.
Sizi, beni, onu-şunu-bunu, ötekini-berikini düşündükleri için değil, asıl kendilerini düşündükleri için!..
Laiklik en çok onlara lâzım ve bunu her geçen gün daha da derin bir kaygı eşliğinde hissediyorlar.
Elbette meclis başkanının safdilliğine “göbekten” karşılık veremeyip en iyi savunma saldırıdır stratejisiyle “militan laiklik”, “otoriter laikçilik”, vb. eveleme-gevelemeler eşliğinde neredeyse “Öz-laiklik bizde” diye dolaşıyorlar ortalıkta.
Ama emin olun, kendi aralarında “İsmail Abi de ayıp etti yavv” diye fısır fısır söyleniyorlardır!..
Ama gözler önünde, geleneklerindeki “Settar-ül Uyub” kaidesi gereği, “İsmail Abi”lerinin sözlerini şerhe dönük lafazanlıklarla “ayıbın üzerini örtme” gayretindeler.
***
Evet, laiklik en çok onlara lâzım. Çünkü ha bire, olur olmaz her yerde, adeta insanların burunlarını nasıl karıştıracağına kadar her şeyi dinin ölçüsüne vurma abukluğunda o kadar şirazeden çıktılar ki hiç beklemedikleri yerden, “içeriden” muazzam bir tehlike belirdi karşılarında.
Dindar nesil, dindar hayat, dindar memleket diye diye bu topraklarda ezelden beri birbirleriyle “Gerçek İslâm bende” iddiasıyla rekabet ve çatışma içinde olmuş irili-ufaklı bir dolu çevreyi alabildiğine aktive ettiler.
Dine bunca vurgu ve referans, o çevrelerin kanını kaynattı, ayranını kabarttı, onları “Ben de isterem”ci bir ataklıkla hırçınlaştırdı.
Yani bir tane “Paralel” yok!.. Daha doğrusu bir “Paralel” gitti, “bin paralel” geldi, yanı başlarına kuruldu!..
***
Bilenler bilir İslâm-içi rekabet ve çatışma süreçlerinin ne kadar sert, keskin ve yakıcı olduğunu… Yahudiler, Hıristiyanlar, laikler, ateistler gibi “dışardaki ötekiler”den çok daha hassas, ciddi ve öncelikli tehdit, “içerdeki ötekiler”dir.
AKP sizden, benden, ondan-şundan-bundan, ötekinden-berikinden değil, “içerdekiler”den korktuğu, kaygılandığı, çekindiği için vazgeçmez ve vazgeçmeyecektir laiklikten…