Günümüzde makine öğrenmesi, derin öğrenme ve yapay zekâ teknolojileri dijital platformların vazgeçilmezleri oldu. Dijital platformlar, teknolojik alt yapı sayesinde kişisel ihtiyaçlara çözüm üreten bir yapıya kavuştu.
Teknolojinin akıl ve zekâ kapasitesi arttıkça, sürekli yenilendikçe insanın makinelerle olan ilişkisi farklı bir boyuta taşındı. Çevrim içi kalmak tercihten çok zorunluluğa dönüştü.
Bu teknolojik ilişki bağımlılığa hangi aşamada dönüştü? Bu sorunun cevabı; Teknolojinin artan işlemcisi, Kişisel çözüm ve önerileri ön plana alan teknolojik donanım, Bireye özel içerik üretimi geliştirmesi, Etki alanını ve algı alanını çekici hale getirmesi, Tüm bu etkenler her geçen gün daha da derinleşiyor. Adaptif algoritmalar sayesinde bireyin verileri değerlendirilerek bireyler sürekli spesifik içeriklere maruz bırakılıyor ve çevrim içi kalış süreleri uzatılıyor. Böylece birbirini besleyen ve bağımlılığı derinleştiren bir döngü kuruluyor.
Bu döngüde birey kişiselleştirilmiş kendini biricik hissedeceği mayınlı alana çekilmiş oluyor, çevrimiçi olma tehdidine karşı koyamaz hale geliyor.
Toplumsal anlamda en büyük sorunlardan biri teknolojik bağımlılıklardır. Teknolojilerin bir tek tuşla erişilebilir olması kapsama alanını arttırıyor. Bağımlılıklar, küresel teknoloji üreticilerinin özellikle planladıkları ve hayata geçirdikleri bir projedir. Kurbanlar genellikle gençler ve üretmekten çok tüketmek üzerine hayat sürenler.
CHP Belediye Başkanları belediyeciliği farklı yorumluyor. Öncesinde AK Parti Belediyeciliğinin hizmetlerine alışmış, o yönde bir beklentisi oluşmuş il, ilçe, belde belediyeciğinin seçmenleri uzun dönemli kendilerine sunulmuş hizmetlerin devamını istiyor.