Ümmet Arapça, İslam toplumunun tamamını ifade eden bir kavram. Ümmet kelime olarak bir anneden doğan çocuklara verilen isimdir. Daha sonra İslam inancına sahip herkesi içine alan bir anlama kavuşmuştur. İslam inancının en önemli kaynağı kutsal kitap Kuran-ı Kerim’de birçok yerde geçmiştir. Müslümanların içindeki cemaate de zaman zaman ümmet denildiği görülmektedir. Ümmet bu bakımdan bazen bütün bir Müslüman toplumunu ifade ederken, bazen de Müslümanların içinde farklı özelliklere sahip daha küçük gruplardan her birini de ifade etmektedir.
Diğer yandan ümmet kelimesi aynı zamanda her bir Müslüman için de kullanılmaktadır. Örneğin "Peygamberimize sadık bir ümmet olmak istiyorum." gibi. Ümmet, "imam" kelimesi ile aynı kökten gelmektedir. Her peygamber, birer İmam, rehber olarak kabul edilir ve ona tabi olanlara da onun ümmetidir.
Hz. Muhammet (sav) tarafından 622'de düzenlenen Medine Sözleşmesi ile Medine'deki Müslüman, Yahudi ve Pagan toplulukları Ümmet adı altında tek bir topluluk olarak toplamak için hepsinin payına düşen haklar ve sorumluluklar oluşturuldu. Sonraki yıllarda bu topluluk Medine Şehir Devleti olarak anıldı.
Ümmetçilik veya Panislamizm, Müslümanları tek bir İslam devleti altında veya İslami prensiplere sahip uluslararası bir örgüt altında İslam dini kurallarını kabul eden olarak ifade edilirken ümmetçilik ise İslam dininin Peygamberi olan Hz Muhammedin yolunda giden onun yaptıklarını kabul eden kişilere verilen kavram olarak kabul edilmektedir.
İslamcılık ümmetçilik akımına göre Dünya üzerindeki tüm Müslümanların İslam dini kuralları çerçevesinde kurulan devlet altında toplamak ve tek bayrak altında örgütlenmesini sağlamak amacıyla kurulan bir siyasi eylem olarak tanımlanmaktadır.
Ümmetçilik ile İslamcılık birbirinden farklı kavram gibi görünse de İslam’ı kabul eden bir Müslüman ümmetçiliği de kabul etmelidir. Çünkü İslam’ı insanlığa yayan ve anlatan Hz. Muhammed’in (sav) anlattıklarını kabul edenler ümmetçi olarak ifade edilmektedirler.