Savaş ne kötü değil mi?
Yerle bir olan şehirler, yitip giden hayatlar, ülkesini terk etmek zorunda kalan kadınlar, çocuklar...
Ölen anneler, babalar, evlatlar...
Savaş çirkin, savaş acımasız, savaş soğuk...
Koskoca bir ülkede taş üstünde taş kalmadı. Şehirler ağır ateş altında yerle bir oldu.
Peki, Rusya mı kazandı Ukrayna mı?
İkisi de kaybetti!
Avrupa'nın burnunun dibinde yaşanan bu savaş uzun yıllar sonra ilk kez onları da tedirgin etti.
Irak'a 'kitlesel imha silahları var' yalanıyla müdahale eden ABD, Rusya'ya 'kitlesel imha silahları var' diye müdahale etmiyor.
Bu ne yaman çelişki böyle!
Ukrayna düşmezse kaç yılda toparlar acep?
20 mi 30 mu?
Gelelim bize.
Onlarca yıldır etrafımız ateş çemberi!
Ukrayna'nın 'Maydan'ı bizim de 'Gezi'miz vardı!
Onlar 'Maydan'dan evlerine döndüklerinde Kırım'ı kaybetmişlerdi.
Bizimkiler 'Gezi'den döndüklerinde PKK Doğu ve Güneydoğu'da çukurlar kazmaya cesaretlenmişti.
PKK terör örgütü de bizim şehirlerimizi yerle bir etmişti. Yüzlerce şehit verdik ancak bir karış toprak vermedik.
Diyarbakır, Hakkâri, Cizre ve başka illerde tıpkı Donbass ve Lugansk gibi özerklik ilan edilecek, başkaca ülkeler tarafından da tanınacaktı.
CHP'liler o günlerde PKK uzantısı HDP ile kol kola girmiş 'siviller katlediliyor' yalanıyla uluslararası güçleri müdahaleye çağırıyordu.
Yahu nasıl unutursunuz? Nasıl görmezden gelirsiniz? Ne ara bu kadar vurdumduymaz oldunuz?
Atatürk'ün kurduğu CHP'nin bugünkü genel başkanı Kılıçdaroğlu çukur terörüne katılan PKK'lıları 'arkadaşlar' diye kutsuyordu!
Bu ülke özellikle son on yıldır büyük bir savaş veriyor!
Tıpkı milli mücadele yıllarında olduğu gibi!