En büyük pişmanlığı Muharrem İnce'yi aday yapmakmış Kemal Kılıçdaroğlu'nun. Yakın bir dostuna içini dökmüş, dert yanmış. 'Nasıl böyle bir hata yaptım' diye sızlanmış. Ben 'yakın dost' diye kodlayayım kendisi anlasın.
Tahmin ettiğiniz üzere haber kaynağım 'CHP'li bir yurtsever'!
Konumuz Kemal Bey'in Muharrem İnce'yi aday yapma pişmanlığı değil. Mesele, neden pişman olduğuyla ilgili. Zira bu kısım çok mühim. Şimdi sıkı durun! Kemal Bey 'keşke o gün ben aday olsaydım' demiş.
Ne yalan söyleyeyim haklı!
Temel ilke şudur. Bir partinin genel başkanı o partinin cumhurbaşkanı adayıdır. Nokta. Bu ilkeyi vaktiyle yani aday olmadan önce Muharrem İnce de dillendirmişti. Lakin aday olunca unutuverdi.
Peki Kemal Bey o gün niçin aday olmadı da bugün bunun pişmanlığını yaşıyor? Cevabı belli; cesaret edemedi. Hem seçilemeyeceğini biliyordu hem de sonrasında genel başkanlık koltuğunu bırakmak zorunda kalacağını.