1993 Nevruz kutlamaları. Yer, Washington Crystal City Sheratın Otel'in balo salonu. Molla Mustafa Barzani'nin resminin asılı durduğu salonda büyük bir coşku var. Gece boyu halaylar çekildi. Halay başı Musevi Lobisi'nin en güçlü örgütü AIPAC'ın eski direktörü Morris Amitay'dı!(22 Mart 1993,Hürriyet)
Jewish Weekly'de “Self-Determinasyon: Kürtler Hala Bekliyor” başlıklı bir yazısında özetle Türkiye, İran, Suriye, Irak ve Rusya'da dağılmış olan Kürtler bağımsız bir devlet kurmadıkça Orta Doğu'ya huzur gelmez diyen adam.
Bir yıl geriye gidelim. Yer, Türkiye. Amerikan'ın Sesi Radyosu, Güneydoğu'da 16 aydır, 5 ayrı frekanstan hemen her gün Kırmançi lehçesiyle Kürtçe yayın yapmaya başladı. Önce 15 dakikalık olan yayınlar kısa bir süre sonra 1 saate çıktı. Radyo aralıksız PKK lehine propaganda yapıyordu.
Güneydoğu Anadolu'dan Kürdistan olarak bahsediliyor ve terör örgütü üyeleri için soreşker(yiğit savaşçı) deniliyordu. Kâfi miktarda da Serhildan vurgusu yapılıyordu.
O yıl seçimleri kazanan Clinton'un birinci gündem maddesi Kürdistan'dır. Çünkü başkan, kendisini bir Kürt devleti kurmaya adamış ve sırf bu amaçla faaliyet yürüten WINNEP adlı think-tank kuruluşundan besleniyordu. Öyle ki bu kuruluştan Martin Indyk'i önce Orta Doğu Danışmanlığı masasına getirdi sonra da 1995 yılında İsrail Büyükelçisi yaptı. Hani şu 2009 yılında ‘'Türkiye Arap dünyasına kaymakla hata yapıyor'' diyen adam.
Açıkçası ABD Kürtlerin bağımsız bir devlet kurmasıyla falan ilgilenmiyordu. Asıl amaç Kürtleri Irak'a karşı bir araç olarak kullanmaktı. Barzani o dönem her ne kadar CIA yetkilisine gönderdiği bir mektupta “Biz ABD'nin 51. eyaleti olmaya hazırız” dese de sonraki yıllarda planlar, projeler, hesaplar farklı işleyecekti.