Yıllardır bizim gibi “gelişmekte olan ve fakat ne hikmetse bir türlü gelişemeyen” ekonomilere dayatılan ve ezberletilen “...Serbest piyasa iyidir. Görünmez- gizli bir el vasıtasıyla ekonomiyi dengeye getirir. Bunun da alternatifi yoktur...” şeklinde basite indirgeyerek tarif edebileceğimiz ekonomik ve ideolojik laflara artık karnımız tok. Yakın geçmişte ABD’de başlayan, oradan da AB ülkelerine sıçrayan son büyük ekonomik krizde, karları cebe atan serbest piyasacıların, zararları ise hiç sıkılmadan kamunun yani halkın üstüne nasıl yıktıklarını hepimiz ibretle gördük ve izledik.
Serbest piyasa ekonomisinin tüm kurum ve kurallarıyla çalıştığı, sermayenin tabana yayıldığı, haklı rekabetin olduğu, tekelleşme ve kartelleşmenin olmadığı, tam istihdama yaklaşıldığı bir ekonomik düzen, Türkiye gibi ekonomiler açısından sadece bir hayalden ibarettir.
Serbest piyasa, her şeyin liberalize edilmesi, gelişmekte olan ülkelerde bankacılıktan-iletişime kadar hemen her sektörde yabancı sermayenin hegemonyasına ve hatta tekelleşmesine neden oldu. “bırakınız yapsınlar, bırakınız geçsinler” ideolojisi ile üretimi yok eden, imalat yerine ithalatı, tasarruf yerine borçlanmayı ve ülkenin tüm üretim ve yatırım varlığı ve stokunu “sat-kurtul”mantığıyla elden çıkarmayı marifet sayan bir ekonomik anlayış egemen kılındı.