Her yıl nisan ayında sözde Ermeni Soykırımı iddiaları, Batı toplumlarında önemli bir gündem maddesi oluşturur. Özellikle ABD başkanlarının 24 Nisan'da bu olayı “Soykırım” sözcüğüyle anıp anmayacağı merak edilir. Ama binlercesi yaşadıkları topraklarda, yollarda veya gittikleri yerlerde hayatını kaybetmiş Kafkas göçmenlerinin trajedisi, nedense hiç gündeme gelmez, hatta hatırlanmaz bile!.. Çünkü Rusların soykırım gerçeği üzerine serdikleri kalın örtüyü kaldırmaya pek cesaret edilemez. 21 Mayıs Soykırımı'nda yaşanan korkunç acılar dile getirilemez! * * * Oysa Çerkezler, Abhazlar – Dağıstanlılar, Cemguylar, Çeçenler ve diğer Kafkas halkları, Çarlık Rusyasıyla 100 yılı aşkın bir süre savaştılar. Savaşlar, Kafkas Halkları Federasyonu Başkanı Şeyh Şamil'in 1859 yılında teslim olmak zorunda kalmasıyla görünürde sona erdi. Görünürde diyorum, çünkü bu savaş bitmedi, bitmeyecek ve hep sürecek… * * * Büyük göç, 21 Mayıs 1854'te başladı. Sayıları yaklaşık 1.5 milyonu bulan Kafkasyalı, Çarlık Rusyasının kıyımı nedeniyle kök saldığı toprakları bırakıp ayrıldı. Binlerce kadın, yaşlı ve çocuk, yolculuğun zor şartlarına dayanamayıp dağ başlarında, ya da denizde öldü. Osmanlı topraklarına ulaşmayı başaranların binlercesi de, hastalık ve açlık nedeniyle hayatlarını kaybetti.