Yaşadıklarımız, gördüklerimiz karşısında artık “darbe” sözcüğü bile yetersiz kalıyor.
Çünkü son iki gündür, dünya faşizm tarihinin en dehşet verici sayfaları ülkemizde
yazılıyor.
Adeta faşizmi anlatan “son belgesel” canlı olarak yayınlanıyor.
Televizyon binaları polis baskınlarına uğruyor, gazetecilere kameralar önünde ters kelepçeler takılıyor, hukuksuzlukları protesto eden halka tazyikli su sıkılıyor, canlı yayın yapan muhabirlerin gözlerinin içine biber gazı fışkırtılıyor, tartaklanan, yerde sürüklenen basın mensuplarının kana bulanmış sarı basın kartları ekranlara geliyor.
* * *
Tüyler ürperten görüntüler Cemaat’in zulmüne uğramış, iğrenç kumpasların ve yaftalamaların hedefi olmuş, sürekli teknik takip altında kalmış, telefonları her zaman dinlenmiş, ailesine bile iftiralar atılmış, yapılanları asla unutmayıp affetmeyecek olan bu satırların yazarını dahi isyan ettiriyor. Hukukun üstünlüğüne ve “Herkes için adalet” talebine yürekten inanmış olanlara “Hukuksuzluğun ve acımasızlığın bu kadarı da olmaz” dedirtiyor.