Dün Ege’nin cennet köşelerinden birinde gayrimenkul yatırım
danışmanlığı yapan iyi eğitimli genç bir kadınla konuşuyorum.
Uzunca bir süredir yavaşlayan satışların, birkaç aydır da adeta
bıçak gibi kesildiğini anlatırken “Bugün sabahtan öğlene
kadar tapu dairesindeydim. Tek bir satış olmadı”
diyor.
Geçmiş yıllarda satıcı ve alıcıların kuyruklar oluşturduğu tapu
müdürlüklerinde artık sadece icra işlemleri yapıldığını
söylüyor.
İnsanların hayaller kurarak büyük umutlarla aldıkları evlerini
haraç mezat satarken yaşadıklarını anlatırken gözleri
yaşarıyor.
Ağlayanlardan, beddua edenlerden, canına kıyacaklarını
söyleyenlerden, hatta tapuya elinde benzin şişesiyle gelip,
memurların yalvar yakar eylemden vazgeçirdikleri yaşlı ve tükenmiş
insanlardan örnekler veriyor.
Sözlerini “Satan
çok, ama alan yok! Sadece icra yapanlar var. Bankaların, özellikle
yabancı bankaların avukatları yoğun faaliyetteler” diye
noktalıyor.
* * *
Bir PTT şubesi…
Yetkili çevresindekilere yakınıyor.
“Her ayın 5’ine kadar, 80’e yakın kişiye, işsizlik maaşı
ödemem gerekiyor. Bunun için 100 bin liraya ihtiyacım var. Ama topu
topu 8 bin lira göndermişler!..”
“Ben bununla
ne yapayım” diye soruyorum “Para yok”
diyorlar!..