Önceki akşam değerli dostlarımla, bir yaz bahçesinde yemekteyiz.
Telefonum çaldı, baktım İlhan İrem arıyor.
Gece geç saatlere kadar çalıştığını bildiğim için, yemekten sonra konuşurum diye düşündüm.
Israrla aramaya devam edince, önemli bir durum olduğunu anlayıp hemen “Buyur, İlhan kardeşim” dedim.
Hıçkırıklar arasında bir kadın sesi “Uğur Bey, ben eşi Hansu”yum. İlhan melek oldu. Az önce kaybettik” dedi.
Donup kaldım. Şoke olmuştum. Sözcükler boğazımda düğümlenmişti.