Bizdeki uygulama sizi yanıltmasın.
Gazeteci siyasi iktidarlara değil, toplumun gerçekleri öğrenme hakkına hizmet eder.
Görevini yerine getirirken evrensel meslek ilkeleri doğrultusunda hareket eder. Yani hakarete yönelmeden, iftira atmadan, kişilik haklarına saldırmadan, kamu yararı olmadıkça özel hayatlara ve aile konularına girmeden haber verir, eleştiride bulunur.
Hem de en ağırından…
Dünyaca kabul edilen hukuk anlayışına göre de siyasetçiler buna katlanmak zorundadırlar.
★★★
Ama maalesef bizim ülkemizde böyle olmuyor.
Örneğin, 2014’de meslek kurallarımıza bağlı kalarak bir yazı kaleme aldım. Makalemde o güne kadar hiçbir yazı ve televizyon programımda kullanmayı doğru bulmadığım 17/25 Aralık tapelerinden, aleniyet kazanıp kamuoyuna malolmuş, herkesin bildiği bir cümleyi alıntıladım. O meşhur cümlede müteahhidin biri, dönemin Ulaştırma Bakanı Binali Yıldırım ile görüştükten sonra, telefondaki arkadaşına “Şimdi sıra milletin a’sına…” diye başlayan sözlerle hitap ediyordu.
Yani bir hakaret davası söz konusu ise bana değil, o sözcükleri kullanan müteahhide karşı açılması gerekiyordu.
Ama o, büyük işler almaya devam ederken, ben yargılanıp, 11 ay 20 gün hapis cezası yedim!
Dosya Yargıtay’da usulden bozuldu ve Küçükçekmece 2’nci Asliye Ceza Mahkemesi’ne geldi.
★★★
Bu süreçte çok ilginç gelişmeler yaşandı. Binali Yıldırım şikayetinden vazgeçti. Avukatları hazırladıkları 2 feragat dilekçesini mahkemeye sundu. Bu arada 23 Haziran’da yenilenecek İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı seçimi yaklaşıyordu. Cumhur İttifakı adayı Binali Yıldırım ile Millet İttifakı adayı Ekrem İmamoğlu’nun televizyon canlı yayınında tartışacakları açıklanınca, Türkiye, “Bu düellonun yöneticisi kim olsun” sorusuna cevap aramaya başlamıştı. Hiç beklemediğim bir anda Binali Bey kameraların önüne geçerek “Benim moderatör adayım; mesleki birikimi ve tarafsızlığı nedeniyle Uğur Dündar’dır” dedi.
Böylece bir bakıma bu oturumu en adil biçimde yöneteceğime olan inancını ve meslek ahlakıma duyduğu güveni ifade etmiş bulundu.
★★★