“Adı İsmail Kar idi, 38 yaşında, Çanakkale doğumlu…
Saçı-sakalı birbirine karışmış, aklında Anadolu’nun tüm türküleri gezinen, sazına, yurduna sevdalı kara-kuru bir adamdı. Yılları türkü barlarda saz çalmakla geçti. Üç kuruşa halay çekenlere meze etti yüreğindekileri…
Altı aydır işsizdi. Bakkala 1.5 kilo peynir, 1 kilo zeytin, 3 paket kuru fasulye, 2 paket pirinç, 21 ekmek, ev sahibine de 5 aylık kira borcu vardı.
Önceki gece kedisi ile birlikte yaşadığı Tarlabaşı’ndaki evinde “Zerrin, kedime iyi bak, benden buraya kadar” diye bir not bırakarak yaşama veda...