TRT’de yapımcı-yönetmen olarak çalıştığım yıllar…
Tek kanaldan siyah-beyaz yayın yapan televizyonda adım giderek ön plana çıkmaya başlayınca, hiçbir başarının cezasız kalmadığı güzel ülkemizde ben de nasibime düşeni alıyorum. Magazin dergilerinde, gazetelerin televizyon sayfalarında şöyle manşetler atılıyor:
“Uğur Dündar… TRT imparatorluğunun taçsız imparatoru… Ona tanınan şans kime verilse, o da aynı başarıyı yakalar. Uğur Dündar’ı kimler parlatıyor?..”
Oysa ayrıcalık tanındığı falan yok.
Tam tersine, herkesin keyif çattığı hafta sonu tatillerinde, ya da akın akın turizm yörelerine gittiği yaz aylarında ben, kimsenin kullanmadığı kurgu masalarında çalışıyorum. Hatta bazı geceler kurgu odalarındaki koltuklarda birkaç saat kestirerek ertesi günün mesaisine başlıyorum.
★★★