İsveç’in önde gelen siyasetçilerinden Bakan Mona Sahlin, 1995 yılının bir tatil günü, market alışverişini tamamladıktan sonra, özel aracıyla evine dönmek üzere yola koyulur. Yolda, çok sevdiği Toblerone çikolatalardan almayı unuttuğunu hatırlar. Güzergahındaki bir başka marketin önünde durup, 6 dolar ödeyerek çikolatayı alır.
★★★
Bir hafta sonra maliyeciler kapısına dayanır. Çünkü çikolatayı, devlet işleri için kendisine tahsis edilen kredi kartıyla aldığı belirlenmiştir. Hakkında başlatılan soruşturma 3 ay sürer. Savcılığın hazırladığı iddianame ile hakim karşısına çıktığında şu savunmayı yapar:
‘’Devletin verdiği kredi kartı cüzdanımda kişisel kartımla yan yana duruyordu. Bir anlık dalgınlık sonucu şahsi kartım yerine yanlışlıkla devletinkini kullanmışım. Amacım Hazine’ye zarar vermek değildi!..”
★★★
Savcılık bununla yetinmez, tüm mal varlığını incelemeye aldırır. Geriye dönük olarak harcamalarının dökümü çıkarılır, tek tek bakılır, her şeyi didik didik edilir. Soruşturmada, çikolatanın yanı sıra bazı başka ihtiyaçlarını da aynı karttan karşıladığı, ancak kısa...