“Ben Kazım Karabekir Paşa’nın küçük kızı Timsal Karabekir… Paşa babam her zaman, her dönemde, sadece kendi ırkıyla, diniyle, milliyetiyle değil, herkesle kardeş olan, bütün insanlarla kardeş olan yüce gönüllü bir insandı. Bizlerle konuşurken ve geçmişi dile getirirken, tüm insanlığa bakış açısı barışçıl ve kardeşçeydi. İşte bu yüzden Ermeni yetim çocuklara da ayrım yapmayıp, yetim Türk çocukların yanında onlara da sahip çıktığını anlatır ve şöyle söylerdi: “Asırlardır Ermeni ve Türk halkları birbirinden ayrılmadı. Türk halkı her zaman Ermeni halkını kardeş, komşu, kendi vatandaşı bildi. Fakat İngiliz ve Rus’lar binlerce yıldır aynı topraklarda kardeşçe yaşayan bu iki halkı birbirine düşman ettiler. Kışkırtarak, Taşnak Ermeni Çeteleri gibi çeteler kurdurup silahlandırarak Türklere saldırttılar. Böylece Ermeniler, yaşadıkları bölgelerde Müslüman ahaliyi katletmeye başladılar. Hak iddia ettikleri yerlerde, katliamlar yaparak ve göç ettirerek Türklerin nüfusunu azaltmaya çalıştılar. Hangi ulus hangi kişi, kendisine, namusuna, yurduna, evine saldıranı affeder, ona karşı...