Trabzon'daki maç öncesi kurgu konusunda başarılı olan taraf kesinlikle Rıza Çalımbay’dı. Deneyimli teknik adamın geçen hafta ihanet gibi bir kırmızı gören Sosa’yı dışarıda bırakıp Bero’yu ilk 11’e sokmasının 3 farklı kazanımı oldu:
1) Bero dahil 11 tane savaşan adam oldu sahada. Yürüyen yok, general yok, 11 tane asker.
2) Bero’yu sağda, Yusuf’u on numarada kullanarak doğu yerleşimi de buldu Rıza Hoca. Yusuf maestro gibiydi. Milli takımın yeni döneminin yeni 10 numarası olmayı tepeden tırnağa hak ediyor bu genç adam.
3) Yusuf, duran topları da mükemmel kullandı. Her korner tehlike, her frikik tehlike. Gollerde de onun imzası olması sürpriz değil zaten. Bugünden sonra Sosa ilk 11’e sağ açık ya da orta ikiliden biri olarak girse bile, Yusuf on numara rolünü kaybetmemeli, duran topları da Yusuf kullanmalı. Bu çocuğun elinden bir daha forması, pozisyonu veya yetkileri alınmamalı.
***
Çalımbay’ın kurgudaki ikinci başarısı da, maça önde presle başlamaları idi. Galatasaray bu yıl önde pres yapan hiçbir takıma doğru reaksiyon veremedi. Sivas önde baskı yapmış, Galatasaray’ı çok zor durumlara düşürmüş ama gol atmaya gücü yetmemişti. Antalya, Karabük kısmen başarılı olanlar. Trabzon’sa maç kazanmayı ilk beceren oldu. Benim anlamadığım şu: Bir takım, kısa pasla çıkmayı beceremiyorsa niye uzun çıkmayı düşünmez? Pasın uzunu-kısası yok, doğrusu-yanlışı var. Üstelik elinde Gomis gibi, Muslera’yla pekala pas bağlantısı kurabilecek zekada ve fizikte bir santraforunuz varken. Tabii siz Gomis’in Galatasaray oyunundaki eşsiz fonksiyonunun farkında değilseniz ve onu 54’te çıkarabiliyorsanız, onu taktik açıdan değerlendirmeyi de akıl edememiş olabilirsiniz. Galatasaray maçı 54’te Gomis’i çıkardığında bence kaybetmişti zaten. Ve Tudor eğer Gomis’i çıkarmayı alışkanlık haline getirirse, takımın en önemli ve alternatifsiz parçasını moral olarak zedeleyebilir bence.