Trabzonspor son 5 haftadır namağlup.
29 Eylül’de Karaman’ın 4-4-2’ye döndüğü Kasımpaşa maçıyla beraber başlayan çıkış, bordo-mavilileri daha stabil bir konuma getirmiş durumda. Sanırım her hafta stadyuma giden Trabzonlular’ın kafasında ise şu soru var: O sene, bu sene mi? 3 İstanbul büyüğünün de bu kadar sorunlu olduğu bir sezon, Trabzon’un yılı olabilir mi?
60 dakika mükmelledi ama...
Dün ilk bir saati izleyince, ben de “Neden olmasın” duygusunu
yaşadım doğrusu. Ligde taç atışından bu kadar üretim yapan tek
takım Trabzon. Pereira taçtan oyun kuruyor adeta. Bursaspor gibi
son derece dinamik ve mücadeleci bir takıma karşı ilk 60 dakikada
mükemmeldi ev sahibi. Ancak son yarım saatte gerek Aybaba’nın
Saivet-Lima hamleleri, gerekse Trabzonlular’ın skoru koruma
içgüdüsü, maçı doğal olarak dengeye getirdi.
MAÇIN ADAMI: OKAN BONCUK
Trabzonspor için tablo olumluya dönmüşken, Hosseini-Toure ile nihayet istikrarlı bir savunma ikilisi yakalanmışken, Sosa belki de kariyerinin en sorumlu oyunlarından birini oynarken, Türk futbolunun geleceği Abdülkadir pırıl pırıl parlarken sanırım en önemli endişe Burak’ın anlamsız hareketleri. Dün 70’te oyundan çıkarken yaptıkları, önceliğinin takım mı, yoksa kendisi mi olduğu konusunda tereddüde düşürüyor doğrusu.