Eğer bu sezonu Galatasaray şampiyon tamamlar, Gomis de kupanın yarısını ben eve götüreceğim derse, pek fazla itiraz edemezsiniz herhalde!
Türkiye’ye belki bu adamdan daha iyi gol koklayanı gelmişti, daha kuvvetlisi gelmişti, ama onun kadar komple bir santrfor gelmemişti bence. Gomis’e bir takma isim verecek olsam, “Bay Doğru” derdim; çünkü bu adam kadar doğru oynayanını, efektif oynayanını, her zaman/her durumda gerekeni yapanı görmemiştik bu ülkede… Dün 23’te gelen Galatasaray’ın ilk golü, aslında Muslera’yla Gomis arasında defalarca denenmiş ve başarılmış bir senaryonun sonucuydu. Daha birinci dakikada da Gomis aynı yerde aynı topu Rodrigues’e indirmiş, oradan gol çıkmamıştı. 23’te bir daha indirdi, o hücumun sonunda Fernando golü geldi. Gomis’in hava toplarındaki farkı şu: Sadece en yükseğe çıkıp hava topunu kazanmakla kalmıyor, meşin yuvarlağı en doğru yere atıp, bir de pozisyon üretiyor... Dün neredeyse maçın her anında o var: 66’daki penaltıyı kazandıran, Tosiç’i attıran o. 70’te Linnes driplingi yaparken sağa harika bir çapraz koşu yapıp Rodrigues’i markajdan çıkaran yine o... Gomis’in performansıyla ilgili bir küçük detay da şu: Özellikle oyun soğuduğunda havayı çok iyi koklayıp, savunmaların bir anlık savrukluğundan da muazzam faydalanıyor Fransız forvet. 23’teki Fernando sayısı öncesi Negredo’nun kaçırdığı gol ve Mariano’nun sakatlığıyla soğuyan oyundan hemen faydalandığı gibi. Hemen her hareketi zekice, her hareketi faydalıydı Gomis’in… Şapka çıkarılacak bir performanstı gerçekten. Tabii ki Galatasaray’ın 3 haftada iki direkt rakibini 2’şer farkla yenip şampiyonluk kupasının kulpundan tutmasını sadece Gomis performansıyla açıklamak diğerlerine haksızlık olur: Terim’in dünkü ikinci devre başlangıcının da altını çizmeliyiz mutlaka. Böyle bir maçta ilk d...