Turnuvada öne çıkan birkaç takım var: Çerişev’in yıldızlaştığı Rusya, kontra atak ustası Meksika, yıldızlar topluluğu Belçika, Griezmann’lı Fransa, Kane’li İngiltere ve “Portekiz”li Ronaldo(!)
Dün gündüz saatlerinde Portekiz-Fas maçını izlerken bir İngiliz gazeteci arkadaşımla konuşuyordum. “Portekiz’i görünce, İngiltere’yi sadece Kane’in takımı olarak adlandıranların haksızlık yaptığını düşünüyorum” dedi Marcus. “İngiltere en azından topu Kane’e getirmek için bir şeyler yapıyor. Portekiz’se Ronaldo’ya topu bile layıkıyla getiremiyor. Kaos yoluyla buluyor fırsatları Ronaldo”
Gerçekten de Rusya’2018, bazı yıldızların sırtına büyük baskılar yükleyen bir turnuva olarak hatırlanacak sanırım. Messi’li Arjantin, Kane’li İngiltere, Ronaldo’lu Portekiz... Hatta “Portekiz”li Ronaldo aslında bu... Ronaldo turnuvanın şu ana kadar en iyi futbolcusu değil, en iyi takımı adeta. Lâkin Portekiz’in Ronaldo dışında bir oyun opsiyonu üretemeyecek kalitede olması da Ronaldo’yu rahatlatıyor aslında. Çünkü Ronaldo bir şeyler yaparsa kral olacak. Yapamazsa kimse ona kızamayacak, zira takımın kapasitesi bu.
Ama Messi üstündeki baskı muazzam. Çünkü Icardi dışarıda kalmış, Dybala, Higuain kulübede. Sampaoli tapuyu gereksiz yere Messi’nin üzerine yapmış ve bu durum, Barcelonalı’nın üstüne tonlarca yük bindiriyor. Oysa Tite aynı hatayı Neymar’da yapmadı, Neymar’a zaten iyi olan bir takımın değerli bir parçası olduğunu hissettirmeyi başardı. Tek başına bir takım olduğunu değil.
Sampaoli’nin de yapması gereken buydu aslında. Arjantin, Messi’yi memnun etmek için kurulmuş bir takım olmamalıydı. Bu tavır, Messi’yi de verimsizleştirdi bence.
RUSYA’DA DA UBER KRİZİ VAR