Son yıllarda hazırlık maçı rakip seçimlerimiz iyi değildi.Uluslar Ligi’nin hazırlık maçlarının yerini alması, âdeta “resmi hazırlık maçı” formatı tam bize göre...
Uefa Uluslar Ligi, sadece Türkiye’de değil, Avrupa’nın tümünde tartışılan bir format. 55 takımın girdiği bir sistemin sadece 4 bilet veriyor olması, üçlü grup statüsü, EURO 2020 elemeleriyle eşzamanlı yürüyecek olması... Kabul ediyorum, sporsever için kafa karıştırıcı gerçekten...
Ancak ben Lucescu’nun yerinde olsaydım, Uluslar Ligi’nin kurulmasından çok mutlu olurdum doğrusu. Hatta iddiamı biraz daha ileriye götüreyim, Uluslar Ligi âdeta Türk futbolu için kurulmuş gibi. Neden mi?
1- Geleneksel olarak hazırlık müsabakası sevmeyen, özel maçlardan verim alamayan bir milletiz. Antrenörler değişiyor, futbolcular değişiyor, hazırlık maçlarındaki ciddiyetsizliğimiz değişmiyor. Uluslar Ligi’nin hazırlık maçlarının yerini alması, âdeta “resmi hazırlık maçı” formatı tam bize göre...
2- Üstelik son yıllarda hazırlık maçı rakip seçimlerimiz de iyi değildi. Tunus, İran, Karadağ, Arnavutluk, Romanya, Makedonya, Moldova, son 2 yıldaki özel maç seçimlerimiz... Gerçekten rekabet edeceğimiz rakiplerle, ‘resmi hazırlık maçları’ oynama fırsatı verdi bize Uluslar Ligi.
3- Grupta birinci olursak ne âlâ. Kendi seviyemizde rakiplerle 3 play-off maçı daha oynayacağız. İkinci olursak da yine play-off şansımız var; zira A Ligi’ndeki 12 ülke de elemeler yoluyla bilet alırlarsa, B Ligi’nden 4 takım daha play-off’a kalacak. Grupta sonuncu bile olsak zararı yok. O durumda C Ligi’ne düşeriz. Bu kez de oranın en iyisi olarak bir sonraki turnuva biletini alma şansımız artar. Yani aslında bu formatın esas kaymağını B Ligi takımları yiyecek.
TFF’nin ve Lucescu’nun yapması gereken bence kamuoyuna Uluslar Ligi’nin bir tür ‘resmi hazırlık maçı’ fırsatı olduğunu layıkıyla anlatabilmek...